Like Father (2018) Film İncelemesi

Başrollerinde Kristen Bell ve Kelsey Grammer‘i izlediğimiz bir Netflix yapımı Like Father. Filmin konusu, uzunca bir süredir aralarında herhangi bir iletişim olmayan baba ve işkolik kızının, kızın nikah masasında terk edildiği gün bir araya gelmeleri ve alkolün dibine vurdukları bir gece sonunda kendilerini Karayipler’de bir cruise gemisinde bulmaları. Esasında kızın balayı için satın alınan bu tatil, damadın son anda vazgeçmesiyle baba-kız arasındaki hasarların onarılacağı ve geçmişin acısının dindirileceği bir yolculuğa dönüşüyor.

Komedi-dram türlerine göz kırpan film, güzel Karayipler manzaraları ve bir kaç iyi diyalog içerse de, baba-kızın geçmişine ve ayrılıklarına dair yeterli bilgiyi izleyicilere sunmuyor. Cruise turunda baba-kızın tanıştığı karakterler ilgi çekici olmaktan uzak ve tüm Netflix klişelerini bünyelerinde barındırıyorlar. Kristen Bell ve Kelsey Grammar vasatın üzerinde bir performans ortaya koyuyorlar fakat filmin zayıf konusu ve diyalogları beğeniyi güçleştiriyor. Bell tarafından canlandırılan Rachel karakterinin inandırıcılığı ziyadesiyle düşük, Grammer’ın artık ölü arkadaşı üzerinden yaşattığı dram da filmle empati yapmayı güçleştiriyor. Çok iyi ve yardıma muhtaç bir dostu olan adamın ailesini bu kadar ihmal etmesi pek de inandırıcı gelmiyor kulağa. Filmde araya serpiştirilen Seth Rogen’in karakteri gibi neye hizmet ettiğini anlamadığımız karakterler ve olaylar da mevcut.

Sonuç olarak Like Father’ın vasat bir seyirlik olduğu söylenebilir. Tam bir komedi değil. Dram olacak kadar büyük bir anlatısı da yok. Boş vaktiniz çoksa ve izleyecek hiç bir alternatifiniz kalmadıysa bir şans verebilirsiniz. Benim puanım 6/10.