Sun Dogs (2017)
Militarizm aşkından gizli göreve
11 Eylül 2001 saldırılarından psikolojik olarak yoğun bir biçimde etkilenen Ned, deniz piyadelerine katılmak ve terörizm ile savaşmak için can atmaktadır. Farkında olmadığı şey ise doğuştan zihinsel engelli olmasıdır. Doğumda yaşanan bir problem nedeniyle mental yetenekleri kısıtlı olan Ned, gündelik hayatını devam ettirecek akla sahipse de, askeri görev için yeterli değildir. Yılmayan Ned, vücudunu ve zihnini Birleşik Devletler Deniz Piyadelerine hazırlamak için var gücüyle hazırlamakta ve her sene reddedilmesine rağmen tekrar başvurmaktadır. Ona acıyan bir işe alım subayı onun sivil olarak istihbarat görevi yapabileceğini belirtir ve uydurma bir kod adı ile Ned’i eve gönderir. Görevi fazla ciddiye alan Ned, tesadüf eseri tanıştığı ve zihinsel engelinden haberi olmayan Tally ile beraber kasabasında terörist takibine başlar. Tabii ki işlerin sarpa sarması uzun sürmeyecektir. Sun Dogs, zihinsel engelli Ned’in, 2001 sonrası yapılan anti terörizm propagandasından etkilenerek hayatına yeni bir yön vermesini anlatıyor.
https://www.youtube.com/watch?v=RrrcrTWS85Y
Başrollerinde Melissa Benoist ve Michael Angarano‘yu izlediğimiz film komedi ve drama unsurları taşıyan bir yapım. Ed O’Neill ve Allison Janney gibi usta isimleri yan rollerde izlediğimiz film, House M.D. ile şöhrete ulaşan Jennifer Morrison‘un da ilk yönetmenlik denemesi olarak göze çarpıyor. İyi bir hikayesi var gibi duran Sun Dogs, maalesef bu hikayeyi işlerken elindeki materyalden ve çıkış noktasından yeterince faydalanamıyor. Tally ve Ned ilişkisinin naifliği hikayenin iyi işlenen kısmı olmakla birlikte, Ned’in ailesinin yaşadığı sıkıntılar ve havada kalan tazminat muhabbetleri filme herhangi bir derinlik katmaktan uzak kalıyor. Tally’nin Ned’in sıkıntılı ruhsal ve zihinsel yapısını anlamaması filmin bir diğer absürt yanını oluşturuyor.
Naif ve basit bir film arayanlar için iyi bir seyirlik olabilir Sun Dogs. Finalinde üzerinde önemle durduğu hayat kurtarma meselesi oldukça ilgi çekici ve iyi bir toparlama denemesi. Oyunculuklar anlamında herhangi bir sıkıntısı olmayan film, Morrison’un ilk yönetmenlik denemesi olarak da vasat bir performans olarak değerlendirilebilir. Kısa süresi ile izleyiciyi sıkmayan bir film olmuş. Benim puanım 6/10.
